Muzykoterapia stosowana jest do stymulowania rozwoju poznawczego, emocjonalnego, społecznego i ruchowego poprzez dobór odpowiednich form aktywności muzycznej.
Ten rodzaj terapii skierowany jest do ucznia w celu:
- rozwijania sprawności koordynacji słuchowo-ruchowej,
- rozwijania twórczej aktywności dziecka,
- zmniejszania napięcia mięśniowego, rozluźniania się uczniów,
- kształcenia precyzyjności i płynności ruchów,
- kształcenia orientacji i stosunków przestrzennych, orientacji w czasie i miejscu,
- wyrabiania szybkiej reakcji na bodziec z otoczenia,
- usprawniania analizy i syntezy słuchowej,
- ćwiczenia funkcji pamięci muzycznej i wrażliwości słuchowej,
- ćwiczenia spostrzegawczości słuchowej,
- kształcenia i rozwijania uwagi dowolnej dziecka,
- usprawniania mowy,
- kształcenia poczucia rytmu,
- likwidowania negatywnych emocji, pokonywania lęku i zahamowań u dzieci,
- uczenia prawidłowych sposobów wyrażania uczuć,
- niwelowania nadpobudliwości psychoruchowej,
- pobudzania wyobraźni dziecka,
- stymulacji rozwoju intelektualnego dziecka,
- uczenia współdziałania z drugą osobą i grupą,
- uczenia nowych sposobów spędzania czasu wolnego.
Stosowane metody pracy:
- kreatywne,
- relaksacyjne,
- odreagowująco-wyobrażeniowe,
- elementy Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne,
- elementy Pedagogiki Zabawy,
- stymulacja Polisensoryczna.
