Kształcimy na odległość #35
- 19 maja 2020
- Posted by: orew
- Category: Aktualności
Brak komentarzy
#orew #rehabilitacja25plus
Przytulanki – masażyki
Dziś chciałabym zwrócić uwagę na rolę dotyku w relacjach międzyludzkich. W sytuacji, w której wszyscy jesteśmy, musimy ograniczać kontakty społeczne, unikać kontaktu z obcymi, a nawet z rodziną. Dzieci bardzo potrzebują bliskości, kontaktu fizycznego, to im daje poczucie bliskości, przynależności, bezpieczeństwa oraz akceptacji. Dlatego proponuję zabawy z dotykiem – wierszyki na dziecięce masażyki.
„Idzie idzie”
Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga, a tu… noga! Idzie, idzie malec, malec, malec, a tu… palec! Idzie, idzie koń, koń, koń, a tu… dłoń! Leci, leci sowa, sowa, sowa, a tu… głowa! | Dziecko leży na brzuchu. Spacerujemy palcami po jego plecach – „dużymi krokami”. Chwytamy dziecko za nogę, wędrujemy po niej dwoma palcami w kierunku stopy, stawiając drobne kroczki. Chwytamy dziecko za palec, delikatne, lecz zdecydowanie, naciskamy jego plecy dłońmi zwiniętymi w pięść na przemian. Chwytamy dziecko za dłoń, szybko muskamy jego rękę opuszkami palców, ostrożnie, oburącz chwytamy jego głowę, głaszczemy po głowach. |
„Dzik”
Dzik jest dziki, dzik jest zły. Dzik ma bardzo ostre kły. Kto spotyka w lesie dzika, ten na drzewo szybko zmyka. | Dziecko zwrócone do nas plecami. Z wyczuciem stukamy w jego plecy opuszkami złączonych palców obu dłoni, stukamy palcami wskazującymi, naśladując kłucie, powoli kroczymy palcami, przebiegamy opuszkami palców obu dłoni wzdłuż kręgosłupa, od dolnej części pleców ku górnej, zatrzymujemy się na czubku głowy. |
„Małpy”
Małpy skaczą niedościgle, małpy robią małpie figle. Niech pan spojrzy na pawiana, co za małpa , proszę pana. | Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami. Naśladujemy dłońmi na jego plecach skoki, na przemian opierając je na przegubach i na palcach. Z wyczuciem np. pociągamy dziecko za ucho, czochramy jego włosy, lekko łaskoczemy. Szybko obracamy dziecko tak, by było zwrócone do nas, żartobliwie zaglądamy mu w oczy. |